کامران حسینی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: کارشناسان این اداره پس از دریافت گزارش های مردمی مبنی بر مشاهده میش مرغ در مراتع این روستا به منطقه اعزام شدند و سرانجام توانستند ضمن پیدا کردن رد پا و محل استراحت و تغذیه این پرنده، یک قطعه میش مرغ ماده را در این مکان مشاهده کنند.
وی اضافه کرد: بازگشت دوباره این گونه در حال انقراض به مراتع این شهرستان می تواند خبر خوشایندی برای دوستداران محیط زیست و گویای مطلوب بودن وضعیت زیستگاه این پرنده بسیار حساس و نادر در این منطقه باشد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد گفت: مشاهده یک قطعه میش مرغ ماده در این فصل از سال، احتمال حضور جفت وی و جوجه آوریش را در همان منطقه بیشتر می کند.
وی از روستاییان و جوامع محلی پیرامون زیستگاههای میش مرغ در این شهرستان خواست هنگام مشاهده این گونه درحال انقراض ضمن اطلاع رسانی به کارشناسان محیط زیست از دنبال کردن و آزار و اذیت کردن آن خودداری کنند.
حسینی یادآوری کرد: در دو دهه قبل این گونه پرنده نادر در مزارع روستاهای 'باجوند' و 'آزاد' در بخش مرکزی مهاباد نیز مشاهده شده بود و با بازگشت آن به زیستگاههای روستای 'کانی سپی' احتمال می رود در دیگر زیستگاهها نیز مشاهده شود.
وی گفت: دوره زاد آوری میش مرغ عمدتا از اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار با گرم شدن دمای هوا و طولانی شدن طول روز شروع می شود و در این فصل پس از جوجه آوری برای تغذیه و چرا به پیاده روی در مراتع، تپه های ماهوری و مزارع گندم می رود.
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد گفت: جمعیت این پرنده زیبا به طور کلی، هر چه از شمال غربی ایران به سمت غرب می رویم از تعدادشان کاسته می شود به طوری که دشت های آذربایجان بیش از دشت های کردستان، کرمانشاه و همدان میش مرغ ها را در خود جای داده است.
میش مُرغ پرنده ای از خانواده 'هوبرگان' است که در دشت های وسیع بی درخت، زمین های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می کند.
این پرنده یکی از بزرگترین پرندگان ایران است که با طول بدن یک متر و وزن بیش از 15 کیلوگرم از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد.
تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف از جمله حشرات، قورباغه و مارمولک است.
در بهار که زمان جوجه آوری است آشیانه خود را در قسمت های انبوه مزارع می سازد اما در پاییز و زمستان نیز می توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده کرد.
این پرنده طی سال های گذشته به دلیل محدود شدن زیست گاه های طبیعی، شکار بی رویه و اختلال در مناطق زیست و تخمگذاری آن، در معرض تهدید انقراض بوده و به همین دلیل هم اکنون در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از جمعیت و منابع طبیعی جهان قرار گرفته است.
دشت سوتاو حمامیان بوکان به وسعت 400 هکتار که اخیرا' از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی به عنوان پناهگاه 'میش مرغ' و منطقه شکار ممنوع اعلام شده مهمترین زیستگاه این پرنده نادر در ایران به شمار می رود.
شهرستان مهاباد با 215 هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.