مرگ دروازه‌‌بان تیم ملی فوتبال آلمان، این کشور را بدجوری شوکه کرده است.پلیس «هانوفر» اعلام کرد «روبرت انکه» نامه‌ خداحافظی نوشته و بدین ترتیب تردیدی درباره خودکشی او باقی نمی‌ماند.

به گزارش گروه حوادث ایسکانیوز ، شبکه های تلویزیونی آلمان از جمله ZDF سه شنبه شب با قطع برنامه های عادی خود ، خبری را اعلام کردند که این کشور را در بهت و ماتم فرو برد : «روبرت انکه» خودکشی کرد.
خبر گرچه کوتاه بود اما قلب جامعه ورزشی آلمان را شکست.خودکشی دروازه‌بان 32 ساله تیم ملی آلمان و همبازی پیشین «وحید هاشمیان» ابتدا مشکوک به نظر می رسید. پلیس «هانوفر» اما خیلی زود تائید کرد «روبرت انکه» ساعت 18:25 به وقت محلی ، خود را در چهار کیلومتری خانه اش درشهرک «نویشتات» به زیر قطار انداخت و به استقبال مرگ رفت.گزارش ایسکانیوز می افزاید ، آن قطار با سرعت 160 کیلومتر در ساعت ، ایستگاه «هامبورگ» را به مقصد «برمن» ترک کرده بود.دروازه بان جوان مرگ تیم ملی فوتبال آلمان دختر دو ساله ای به نام «لارا» داشت که سال 2006 بر اثر بیماری جان سپرد.با مرگ «لارا» کم تر کسی لبخند پدرش را دید.مرسدس بنز مشکی «روبرت» در 10 متری قربانگاه پیدا شده است.
امروز سخنگوی پلیس «هانوفر» به خبرنگاران گفت : نامه‌‌ خداحافظی «انکه» موجود است و تردید در خودکشی این بازیکن رنگ باخت.
کارآگاه «اشتفان ویتکه» اما از محتوای نامه و یا انگیزه‌ خودکشی حرفی نزده است.«روبرت انکه» در حالی همسر و دخترخوانده‌ هشت ماهه‌ خود را ترک کرد که از مدتها پیش به عفونت مرموز روده مبتلا شده بود و پزشکان هیچ درمان قطعی برای بیماریش نیافته بودند.
با انتشار خبر مرگ بازیکن محبوب «هانوفر» این باشگاه شاهد هواداران بهت‌زده‌ای بود که به یادش تجمع کردند و با روشن کردن شمع و قرا دادن دسته‌گل به او ادای احترام کردند.گزارش ایسکانیوز می افزاید ، هضم این خبر برای همقطاران «روبرت انکه» از همه دشوار‌تر است.«یوآخیم لو» سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان ، تمرین‌های چهارشنبه‌ و همچنین نشست مطبوعاتی اش را لغو کرد.
«میشائیل بالاک» کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان نیز از دوست خود به نیکی یاد کرد و گفت: «من واقعا بهت ‌زده ام و نمی‌دانم چه بگویم.روبرت ، انسان فوق‌العاده‌ای بود که ضربه‌های دردناکی را از سرگذشتش خورد.»
«روبرت» تازه در اکتبر امسال بود که پس از یک وقفه به دلیل بیماری‌اش ، بار دیگر درون دروازه «هانوفر» جا گرفت و اعلام کرد آماده است تا برای به دست آوردن شماره‌ یک تیم ملی بجنگد.
او فوتبال را سال ۱۹۸۵ با بازی در تیم شهر زادگاهش «ینا» آغاز کرد و 11 سال بعد به «بورسیا مونشن گلادباخ» رفت.بنفیکای لیسبون مقصد بعدی این بازیکن بود ؛ جایی که او بازوبند کاپیتانی را بست اما طی سه سالی که پیراهن این تیم را به تن داشت نتوانست نتایج درخشانی را در کارنامه‌اش ثبت کند.
«روبرت» مدت کوتاهی هم برای «بارسلونا» بازی کرد و سپس به صورت بازیکن قرضی راهی «فنرباغچه» ترکیه شد.پس از شکست در بازی نخست از سوی هواداران «فنرباغچه» تحقیر شد و به این ترتیب قراردادش را لغو کرد.سال ۲۰۰۴ بار دیگر به بوندس‌لیگا رفت و تبدیل به بازیکن محبوب «هانوفر» شد؛ تیمی که حالا کاپیشتان خود را از دست داده است.
«وحید هاشمیان» که تا سال ۲۰۰۸ ، افزون بر سه سال هم‌تیمی «انکه» در «هانوفر» بود گفت : او کاپیتان تیم ما بود.هم در فوتبال خوب بود و هم به لحاظ انسانی.من خاطرات خوبی از او دارم.خبر را که شنیدم خیال کردم اشتباه شده است.بعد خیلی شوکه شدم و اصلا باورم نمی‌شود.
وی افزود : مسئله‌ای که کم تر راجع به آن صحبت می‌شود اما در طول سال های اخیر خیلی دیده شده ، مشکل روانی برخی از فوتبالیست‌های حرفه‌ای بوندس لیگاست.«سبستیان دایسلر» ملی‌پوش پیشین فوتبال آلمان که در «بایرن‌مونیخ» و «هرتابرلین» توپ می زد در ۲۵ سالگی به خاطر افسردگی ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشت.مثال دوم در این مور «یان شیماک» هافبک برجسته‌ی تیم ملی چک بود که او هم در تیم «هانوفر» بازی می‌کرد.او پس از مشکلات روانی ، یکی دو سال فوتبال را کنار گذاشت و حالا در تیم «اشتوتگارت» توپ می‌زند.