كنترل ميكروارگانيسم هاي بيماريزا در خوراك طيور

  مقدمه:

خوراك يك ناقل عمده ي بالقوه براي انتقال ميكروارگانيسم ها به بدن طيور محسوب مي شود. در سالهاي اخير بررسي هاي دقيقي در ارتباط با آلودگي هاي باكتريايي توليدات طيور بعمل آمده است. همچنانكه بعداٌ بحث خواهد شد، تمامي روش هاي متداول براي كنترل ميكروارگانيسم هاي موجود در خوراك  مؤثر نيستند. Mitchell (1991) در اين زمينه بيان داشت كه مقاومت به سالمونلا در خوراك هاي دام و طيور مناسب نمي باشد و بايستي ميزان سالمونلا در خوراك تا حد صفر درصد كاهش داده شود.

سالمونلا در خوراك طيور:

باكتري سالمونلا در همه جا يافت شده و داراي سروتيپ هاي متفاوتي است. سالمونلا از دو طريق صنعت پرورش طيور را تهديد مي كند. بطوريكه از يك سو موجب بروز بيماري در پرنده شده و از سوي ديگر بطور بالقوه باعث ايجاد مسموميت غذايي در انسان مي شود. بيماري سالمونولوز در طيور توسط انواع سالمونولوز تيفيموريوم، سالمونولوز پولوروم، سالمونولوز انتريديتيس يا سالمونولوز گاليناروم (تيفوئيد) ايجاد مي شود. اگرچه سالمونلا از بيشتر انواع مواد اوليه داني در تمام سال ها جدا شده است، اما مقدار بار ميكروبي آن در منابع پروتييني حيواني نسبت. به منابع گياهي بالاتر بوده است. Allred و همكاران (1967) 13000 نمونه از 700 كارخانه تهيه دان براي وقوع سالمونلا در آنها مورد بررسي قرار دادند. نتايج حاصله نشان داد كه 5% خوراك هاي طيورنمونه برداري شده براي سالمنلا مثبت بودند، اگرچه ميزان وقوع سالمونلا در محصولات فرعي حيواني، 31% گزارش شد.

کاربر گرامی جهت مشاهده متن کامل مقاله به آدرس  maghale 125  مراجعه نمایید.

جهت ذخیره فایل با راست کلیک کردن روی لینک و انتخاب گزینه ...Save As Target آن را دریافت نمایید.

جهت مشاهده فایل مقالات به برنامه Acrobat Reader نیازدارید.

جهت مشاهده مقالات به صورت pdf چهل ثانیه منتظر بمانید.

© کپی رایت توسط bankpoultry مرکز اطلاع رسانی طیور ایران (کلیه حقوق مادی و معنوی مربوط و متعلق به این سایت است.)
برداشت مقالات فقط با اجازه کتبی و ذکر منبع امکان پذیر است.

نوشته شده در تاریخ: 1394/10/22 (2123 مشاهده)