راهنمای پرورش بلدرچين

از لحاظ جانورشناسي بلدرچين  به راسته مرغان، خانواده قرقاول ، زيرخانواده مرغان مزرعه و گونه بلدرچين  تعلق دارد. در حالت کلي دوگونه بلدرچين ژاپني و اروپائي بسيار مورد توجه  هستند که ميان اين دو گونه رابطه بسيار نزديکي وجوددارد.

بلدرچينهاي ژاپني بيشتر در  جزاير ژاپن پراکنده هستند و نوع وحشي اين پرنده به صورت جفت در تابستان در  شمال و در زمستان در نواحي جنوبي جزيره زندگيمي کنند در حاليکه بلدرچينهاي  اروپائي از گسترش وسيعي در اروپا، سيبري، ايران،ترکيه، چين و مصر  برخوردار هستند. با اين حال شباهتهاي بسياري بين بلدرچين ژاپني واروپائي  وجود دارد و تنها تفاوت آنها در اندازه بدن و جثه مي باشد به گونه ايکه  بلدرچين اروپائي داراي طول بدن 18 سانتيمتر و بلدرچين ژاپني داراي طول بدن  15سانت مي باشد.

ويژگيهاي عمومي بلدرچين

به طور کلي بلدرچينها  پرندگاني پرطاقت، نيرومند و مقاوم مي باشند ومي توانند در گستره وسيعي از  مناطق با آب و هواهاي گوناگون رشد و توليد مثل نمايندکه اين توانائي ناشي  از قدرت سازگاري بالاي آنها با شرايط گوناگون محيطي ميباشد

بلدرچين داراي مقاومت خوبي  نسبت به شرايط نامساعد محيطي بوده و درمحيطهاي مختلف به راحتي سازگار مي  گردند. اين پرندگان سريعاٌ رشد مي کنند بطوريکه سن بلوغ در اين پرندگان  پائين بوده و در سن 2- 1/5 ماهگي به بلوغ کامل جنسي ميرسند که در اين  هنگام وزن پرنده نر به 150 -120 گرم و ماده ها به 180 – 150 گرم ميرسد. (  وزن پرنده بسته به نوع، نژاد و نوع سيستم پرورش مي تواند متفاوت ازاعداد  ارائه شده باشد.)

© کپی رایت توسط bankpoultry مرکز اطلاع رسانی طیور ایران (کلیه حقوق مادی و معنوی مربوط و متعلق به این سایت است.)
برداشت مقالات فقط با اجازه کتبی و ذکر منبع امکان پذیر است.

نوشته شده در تاریخ: 1391/4/11 (2615 مشاهده)