عليرضا تعالي با بيان اهميت اقتصادي بيماري نيوكاسل گفت: اين بيماري چون در خيلي از كشورها وجود ندارد، در اين كشورها محدوديتي در واردات اين پرندگان وارد ميكنند تا اين ويروس وارد كشورشان نشود...
به گزارش خبرگزاري فارس از گناباد، عليرضا تعالي در همايش علمي تخصصي ويژه طيور صنعتي شهرهاي گناباد و بجستان در جمع مرغداران اين دو شهرستان با بيان اينكه ويروس بيماري نيوكاسل در همه دامها ميتواند وارد شود، افزود: اين بيماري شش نوع علايم باليني را ايجاد ميكند.
وي با بيان اهميت اقتصادي بيماري نيوكاسل گفت: اين بيماري چون در خيلي از كشورها وجود ندارد، در اين كشورها محدوديتي در واردات اين پرندگان وارد ميكنند تا اين ويروس وارد كشورشان نشود.
تعالي ادامه داد: ويروس نيوكاسل مشترك بين انسان و پرنده است و در ايران اين ويروس به صورت حاد بومي كشور است.
وي با بيان اينكه در كشورهاي پيشرفته واكسيناسيون بيماري نيوكاسل انجام نميشود، افزود: درايران ضايعات اين بيماري زياد و هزينه واكسيناسيون بالا است و اين امر بازده اقتصادي را پايين ميآورد.
وي ادامه داد: در كشورهاي آسيا، خاورميانه، آفريقاي جنوبي و مركزي اين بيماري بهصورت حاد وجود دارد، در حالي كه در كشورهاي پيشرفته مانند كشورهاي اروپايي، ايالت متحده و ژاپن اين بيماري وجود ندارد.
تعالي گفت: شيوع اين بيماري از يك گله به گله يا پرنده به پرنده ديگر 100درصد است و مرگ و مير پرندگان بر اثر آن تا 90 درصد وجود دارد.
وي اظهار داشت: اين بيماري در زمان تغيير فصل مشاهده شده و مخازن ويروس آن مرغهاي بومي، مرغهاي آزادپرواز و غيره هستند.
مسئول نظارت بر بهداشت عمومي دامپزشكي خراسان رضوي در مورد انتقال ويروس اين بيماري نيز گفت: انتقال بيماري نيوكاسل از راه مستقيم در اثر تماس با مدفوع و ترشحات تنفسي پرنده آلوده و از راه غيرمستقيم از طريق غذا، آب، تجهيزات و پرندگان آزاد پرواز صورت ميگيرد.
وي با بيان اينكه انتقال اين بيماري از يك انسان به انسان ديگر تاكنون گزارش نشده است، افزود: ويروس نيوكاسل در محيط براي مدت طولاني زنده مانده و مدت نهفتگي بيماري دو تا 15 روز است.
تعالي تاكيد كرد: تشخيص باليني اين بيماري عملا غيرممكن است و روش مناسب جداسازي ويروس در زمان طلايي است.
وي با بيان اينكه از انتقال لاشه و پرنده زنده در هنگام بيماري به خارج از مرغداري بايد پرهيز شود، افزود: عمل به توصيه دامپزشكان دولتي و خصوصي، قرنطينه، دفع بهداشتي لاشه و سوزاندن آنها، ضدعفونيهاي با برنامه، واكسيناسيون طبق توصيههاي دامپزشكي و كنترل حشرات از جمله اقدامات لازم براي جلوگيري از شيوع اين بيماري است.
تعالي در پايان تاكيد كرد: واكسيناسيون هيچوقت جاي امنيت زيستي و مديريت صحيح بهداشتي در صنعت طيور را نميگيرد.